15. dzień węgorza - ostatni

Nieprawdopodobne - ktoś Józka sprzątnął! Pozostała po węgorzu niewymowna pustka. Wierzę jednak, że martwa ryba z centrum Łodzi pozostanie w naszych sercach na zawsze...

15. dzień węgorza

No i stało się - Józka coś zaczęło podgryzać! Rano wokół mojego przyjaciela leżała obalona Krystyna (ciągle obalona, ciągle leżała), kilka kromek chleba i puszka po piwie. Więc tak sobie myślę - może nie coś, a ktoś...?
A przecież tak niewiele trzeba, żeby Józek zniknął z centrum miasta! Wystarczyłby telefon do straży miejskiej, która powinna dopilnować, żeby właściciel posiadłości sprzątał wokół siebie. Numer do straży - 986. Ktoś chętny?

14. dzień węgorza

No i mamy festyn! Dzisiaj mija drugi tydzień mojej znajomości z Józkiem - martwym węgorzem. Przez 14 dni Józka nikt z centrum nie ruszył - zupełnie jakby rybę chroniły hufce niebieskie, świetliste bastiony lub co najmniej kraty aresztu. A przeciez to tylko złudzienie, bo Józek ogólnie i publicznie dostępny jest. Na zdjęciu z obaloną koleżanką - Krystyną.

13. dzień węgorza

Pewien polski standard wieści, że trzynastego wszystko może się zdarzyć. Czyżby to dzisiaj nastał ów dzień, w którym martwy węgorz, a mój serdeczny przyjaciel, powierzyciel trosk mych i zmartwień wszelakich, z którym niejedną beczkę soli, pieprzu i kolendry przetrawiłem, zniknie z centrum aspirującej do miana Europejskiej Stolicy Kultury Łodzi? A może jednak przyjdzie nam poczekać do 2016 roku?

12. dzień węgorza

Jak skorzystać na Józku?

Sposób pierwszy: Józek w sosie koperkowym

1 kg węgorza

600 ml wywaru warzywnego (może być z kostki)

sok z połowy cytryny

15-20 g masła

15-20 g mąki

125 ml śmietany 18-22% (najlepiej gęstej)

pół pęczka posiekanego koperku

sól, pieprz

Józka sprawiamy, kroimy w sześciocentymetrowe dzwonka. Solimy i odstawiamy na jedną godzinę do lodówki (ale niekoniecznie, bo Józek i tak jest zmarznięty). Następnie zalewamy Józka wywarem, dodajemy sok z cytryny oraz przyprawy. Gotujemy na małym ogniu przez 25-30 minut (albo dłużej, bo Józek jest mocno zmarznięty) . Następnie z masła i mąki przygotowujemy białą zasmażkę, do której wlewamy szklankę wywaru z Józka. Gotujemy, cały czas mieszając. Pod koniec dodajemy koperek i śmietanę. Sos mieszamy, zagotowujemy i odstawiamy. Kawałki Józka wykładamy na półmisek i polewamy sosem. Podajemy z ziemniakami lub kluseczkami.

11. dzień węgorza

Sobotni wieczór. Józek węgorz przygruchał sobie koleżankę - choinkę Krystynę. Z tej miłości może powstać chyba tylko drut kolczasty. Dawasz, Józek, dawasz..!

10. dzień węgorza

Dziesiątego (uwiecznionego) dnia leżenia na zimnie w Łodzi Józek przewrócił się na drugą stronę. Czyżby znudziła mu się bezproduktywna wegetacja? Jutro ma być ciepło. Chyba wiosna idzie. Liczę, że mój przyjaciel puści soki..

8. dzień węgorza

Józka sfakturzyło. Dlaczego, skąd, po co i w jaki sposób - nie wiem. Fakt faktem - ósmego dnia leżenia w centrum monumentalnej Łodzi węgorz wygląda, jakby wyrosły mu skrzydła. Tylko czy Józek kiedykolwiek stąd zniknie? I czy nie wzleci, niczym Ikar, zbyt wysoko, żeby w chwilę później z łoskotem spaść w innym zakątku miasta?

5. dzień węgorza

Niedziela. Józka dopadły ptaki. Wieczorem na śniegu widać było świeże ślady cholernego ptactwa. Tropy wskazują, że mimo wszystko mój przyjaciel węgorz walczył dzielnie. Trwa na posterunku niczym sam Rejtan. Jak długo jeszcze...?